วันจันทร์ที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2565

หนึ่งวันของสล่ากับวัดสัจจะบูชาธรรมลำปาง

งานคือเงิน เงินคืองาน
แต่สังขารอ่อนเพลีย
หลังจากเร่งหล่อเซรามิคตามออเดอร์
ให้ทันเวลา ร่างกายอ่อนล้าเหลือเกิน

แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือจิตใจ
จิตใจแสนสงบ
อยู่ในร่างกายสังขารนี้


ภาพทางเข้าวัดป่าสัจจะบูชาธรรม จังหวัดลำปาง สงบเงียบมากค่ะ


เมื่อเห็นป้ายร้านกาแฟด้านซ้ายมือ
ข้างวัดห้วยหลอ ทางไปอำเภอแม่ทะ
จากแยกบ้านฟ่อน เลี้ยวซ้ายและตามป้ายไปเรื่อย ๆ

จนมาเจอที่จอดรถสะอาดสวยงาม
สงบ เงียบ และมีป้ายไวนิลติดหน้าวัด
และที่สำคัญ ประตูวัดปิดไว้

สาธุธรรมหน้าประตูค่ะ

เห็นป้ายหน้าวัดแล้วมีช่องทางติดตาม
เพราะในยุคโควิด พระสงฆ์ผู้เผยแพร่ศาสนา

ท่านอาจจะใช้ช่องทาง เทคโนโลยี
เพื่อถ่ายทอดธรรมะ แก่พุทธศาสนิกชนแน่ ๆ 

ในใจแม่เอ๋คิดไว้ว่า 
เดี๋ยวต้องเสริชหาข้อมูลพระอาจารย์แน่นอนค่ะ สาธุ



ในรถมีข้าวเหนียวสองถุง กับข้าวต้มมัด นั่งพักกินหน้าวัด เอาถุงมาทิ้งที่บ้าน


สาธุ แม่เอ๋ได้ค้นเจอ พระธรรมเทศนาจากพระอาจารย์ 
จนทั้งแม่เอ๋และพ่อสล่าถามกันไปมา
เราไปอยู่ไหนกันมา.....



วันพระแม่เอ๋จะพาลูก ๆ ทั้งสองไปฟังเทศน์
หรืออาจฟังออนไลน์ที่บ้าน เนื่องจากบริเวณบ้านของแม่เอ๋มีความวิเวกอยู่แล้ว
แม่เอ๋ขอชวนเพื่อนฟังธรรมนะคะ

สาธุธรรมเจ้าค่ะ


ฟังพระอาจารย์เทศนาเป็นภาษาอีสาน อบอุ่นหัวใจ คิดถึงบ้าน
คิดถึงพ่อใหญ่ แม่ใหญ่ค่ะ 



เมื่อเข้าไปในวัดไม่ใช่เวลา และใช่กาละ
แม่เอ๋และพ่อสล่าชวนกันกลับบ้าน
ก่อนกลับขอแวะอาสนะคาเฟ่ แต่ป้ายติดไว้ว่า ปอปันคาเฟ่



ผู้เขียน

แม่เอ๋ลำปาง
ดารัณดาเซรามิคลำปาง

1 ความคิดเห็น: