บันทึกความทรงจำ กุมภาพันธ์ ปี พ.ศ.2556
พ่อสล่าทรงศักดิ์ วงศ์วัง
ปั้นพระนอนวัดลำปางกลาง ตะวันออก
โรงปั้นพระลำปาง
ดารัณดาเซรามิค
ป้าภากับนาราหลานชายตัวน้อย
ภาพบริเวณหอศาล ในอดีต เป็นที่ตั้งกองทัพทหาร
เป็นลานตัดสินถูกผิด บ้างก็บอกว่า ไว้ประหารชีวิตคนทำผิดในอดีต
ภาพหอศาลหลังเดิมที่เคยตั้งอยุ่ ในปัจจุบันมีการก่อสร้างใหม่
มีเรื่องเล่า ว่ามีเซลล์ขายดีโด้น้ำส้มแก้วละ 5 บาท
มาถ่ายภาพหอศาลไปตอนราวสิบโมง
พอประมาณห้า หกทุ่ม เขาเปิดดูภาพ
มีตัวเลขขึ้นมาในภาพ จึงเปิดดู เขาถูกหวย ห้า หกหมื่นบาทเชียว
เพราะเขามาส่งน้ำส้มอีกครั้งที่ร้านแม่เอ๋ เขาเล้าให้ฟัง
ภาพในสวนสมุนไพรบริเวณวัดปงหอศาล
ย่าฝายบ้านฝั่งตรงข้ามบ้านแม่เอ๋
ภาพยายนั่งหน้าบ้านยังคงอยู่จนถึงวันนี้
บ้านแสนรักของพวกเรา เป็นร้านขายของเล็ก ๆ ที่มีเรื่องราวแสนรักมากมายที่นั้น
เหมือน ๆ จะคล้ายหนังสือร้านชำอันโด่งดัง เล่มนั้นแหละ
ลูกชาย สมเป็นเด็กชาย ซน แข็งแรง
ลูกสาวที่ทะโมนไม่แพ้พี่ชาย
ขอบคุณป้าเล็กที่ไม่เคยทิ้งหลานน้อย ชวนมายด้าตีแบตกัน
พี่นารารักน้องมายด้า รักกันดูแลกันนะลูก มีกันแค่นี้นะ
ป้าเล็กมาหา มาสอนลูก ๆ ทั้งสองพูดคุยภาษาอังกฤษ
มีเวลา ป้าเล็กก็จะมาอ่านหนังสือภาษาอังกฤษให้ฟังทุกวัน
ลูกชายเลี้ยงง่าย ไม่โยเย
ลูกชายแม่อยากโตไปเป็นนักเขียนการ์ตูนขายหัวเราะ
วัดลำปางกลางฝั่งตะวันออก เมื่อพ่อปั้นพระ
พ่อสล่ามีงาน ทำงานตลอดเวลา ในร้านขายของเล็ก ๆ ที่เป็นที่เลี้ยงลูก ๆ
เปิดดูภาพถ่าย จดจำเรื่องราว จดจำวันเวลาที่ผ่านมา
แม่เอ๋เขียนบทความ เพื่อบันทึกภาพ ร่องรอยชีวิต
ให้ไว้อย่างน้อย นารา กับมายด้ามาย้อนเปิดดูจะได้ยิ้ม
และรู้ว่าลูกทั้งสองคน พ่อแม่มีหนูด้วยความรัก ความตั้งใจ
ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ กราบไหว้สา
บูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วทั้งสากลโลก
ให้มีลูกทั้งสองคน แข็งแรงสมบูรณ์ ฉลาดเฉลียว
เอาตัวรอด เป็นคนดี
เป็นประโยชน์แก่โลกใบนี้ ช่วยเหลือผู้คน
ขอให้ลูกโชคดี พบเจอแต่คนที่ดี กัลยาณมิตรที่คอยโอบอุ้ม ดูแลรักลูก ช่วยเหลือ
แคล้วคลาด ปลอดภัยนะจ๊ะ แม่เขียนบันทึกไว้ 26/11/2564
